Cumartesi günü, 17 Eylül'de, 5000 Amerikalı aşağı Manhattan'daki finans merkezi civarında toplanarak ellerinde pankartları, afişleri, davul çalıp slogan atarak ülkenin "finansal Gomorrah"ına doğru yürüyüşe geçtiklerinde birçoğumuz onları huşu içinde izledi. "Wallstreet'i işgal edeceğiz" ve "Bankerlere adalet getireceğiz" diye söz vermişlerdi, fakat New York polisi sembolik caddeyi barikatlarla ve kontrol noktalarıyla kapatarak girişimlerine geçici olarak engel oldu. Kararlı bir şekilde, göstericiler bölgenin etrafında birkaç tur attılar, ardından halk meclisi toplandı ve Wall Street'e bir taş atımı uzaklıktaki, New York Federal Bankası'nın bir blok ötesinde Liberty Caddesi'ndeki parkta kısa süreli olmayan bir kamp kuruldu.

300 kişi geceyi kampta geçirdi, ertesi gün birkaç yüz kişilik destek geldi ve biz bu makaleyi yazarken kamptakiler uyku tulumlarını yeniden sermekteydiler. Aç olduklarını dünyaya tweetledikleri zaman bir saat içinde yakınlardaki bir pizzacı kamp alanına ulaştırılmak üzere 2800$ lık sipariş aldı. Uluslararası dayanışmanın gücünden cesaretlenen Amerikan öfkelileri, pazartesi günü borsa açıldığı zaman bankerleri karşılamak için orada olacaklarını söylüyorlar. Öyle görünüyor ki, polis şuan eylemcilerin bankerleri durdurabileceğini düşünmüyor. ABC News'ın bildirdiğine göre "göstericilerin izni olmamasına rağmen (New York polis teşkilatı söylüyor bunu) sokaklarda kalma konusunda kararlı gözüken protestocuları önlemeye dönük planları yok."  Bu noktada organizatörler uzun süreli bir işgale hazırlandıklarını söylüyorlar. Şimdi dünya izliyor ve şaşırıyor: acaba bu ABD'de "Tahrir süreci" nin fitilini ateşleyebilir mi? 

#OCCUPYWALLSTREET, İspanya'daki halk meclislerinden ilham aldı, konsepti Adbusters dergisinin 97.sayısındaki iki sayfalık posterle yayıldı, ama bağımsız aktivistler tarafından öncülük edildi, yönetildi ve başarıldı. Herşey Adbusters'in iletişim ağından aşağı Manhattan'da toplanmalarını; çadır, mutfak, barışçıl barikatlar kurmalarını ve Wall Street'i birkaç ay işgal etmelerini istemesiyle başladı. Bütün sosyal ağlarda fikir hemen yankı buldu, bağımsız aktivistler meseleyi sahiplendiler ve açık kaynaklı organizasyon sitesi oluşturdular. Birkaç gün sonra New York'ta bir genel meclis toplandı ve 150 kişi biraraya geldi. Bu aktivistler işgalin çekirdek organizatörleri oldular. Anonymous, meseleyi ana akım medyaya taşıdı. Eylemi desteklediklerine dair hazırladıkları video 100.000 kere izlenince içgüvenlik teşkilatı ülkedeki bankacıları eylem konusunda uyardı. Ağustos'ta, İspanyol öfkeliler Madrid'deki finans merkezinde eşzamanlı dayanışma etkinliği düzenleneceğini söylediklerinde Milan, Valensiya, Londra, Lizbon, Atina, San Fransisco, Madison, Amsterdam, Los Angeles, İsrail 'den aktivistler de aynı kararı aldılar.

Küresel ekonominin, finans devleri tarafından kendileri için işletilen bir Ponzi şeması olduğu konusunda dünyanın sokaklarında ortak bir duygu hakim. Spekülatif finansal işlemlerin 1.3 trilyon doları bulduğu (bütün ticari işemlerin 50 katından fazla) bir sistemde, insanlar temelde bazı şeylerin yanlış olduğunu anlamaya başladı. Bu arada, Birleşmiş Milletler raporuna göre, "verisi bulunan 35 ülkede iş arayanların % 40'ı bir yıldan fazla süredir işsiz".

 Geçtiğimiz cumartesi protestoya katılan bir aktivist: "CEO'lar, büyük şirketler ve zenginler ülkemizin sırtından çok fazla kazandılar, artık bizden aldıklarını geri istemenin zamanı geldi" diyor. Oakland, California'dan gelen Jason Ahmadi : " Birçoğumuz ekonominin büyük bir kriz içinde olduğunu hissediyor ve buna çoğunlukla burada iş yapan insanlar sebep oldu". Vietnam'da askerlik yapmış, Queens'ten Bill Steyerd : " Burada olmamız çok önemli çünkü Wall Street'teki insanlar kan emici savaş çığırtkanlarıdır".

Sadece kızgınlık yok. Politikacıların ve belli başlı ekonomistlerin ekonomik krize yönelik çözümlerinin - uyarı, kesinti, borç, düşük faiz oranları, tüketimi teşvik- işe yaramayacak yanlış opsiyonlar olduğu konusunda bir hissiyat sözkonusu. Daha kökten çözümlere ihtiyaç var... mesela finansal işlemlere "Robin Hood" vergisi ; ABD'de Glass-Stiegel yasasını yeniden hayata geçirme; yüksek frekanslı "flaş" ticarete yasak uygulanması; "batamayacak kadar büyük" denilen bankaların parçalanarak küçültülmesi ve tekrardan halka, ekonomiye, topluma  hizmet eder hale gelmesi. 2008'deki çöküşün sorumlusu finansal dolandırıcıları adalet önüne çıkarıp uzun süreli hapise atma. Ve nihayet bütün çözümlerin anası : Batı tüketim kültürünü yeniden değerlendirerek gelişmeyi nasıl ölçtüğümüzü tartışmaya açmak.

Eğer Avrupa ve ABD'deki ekonomik sıkıntılar uzun süreli küresel resesyona dönüşürse o zaman dünyanın dört bir yanında halkın kurduğu kamplar finansal merkezlerde ve borsaların yanıbaşında kalıcı birer figür haline gelirler. Taleplerimiz karşılanana kadar ve küresel ekonomik rejim köklü reformlarla iyileştirilinceye kadar çadır kentlerimiz heryerden fışkırmaya devam edecektir.

New York'un Liberty Caddesi'ndeki kampta olan cesur yüreklere bravo! #OCCUPYWALLSTREET'in devam ettiği her gece, "alışılagelmiş iş dünyası"na karşı tam teşekküllü küresel başkaldırı olasılığı artmaktadır.